Lokale evangelisten trainen, dat is de taak van Luna. Ze begeleidt ze, is hun reismaatje en geeft waar nodig advies tijdens gesprekken en Bijbelstudies. Omdat ze er Aziatisch uitziet, kan ze veilig mee naar de dorpen. Ze vertelt over een reis van vijftien jaar geleden. Een grote verandering werd toen in gang gezet.

“Samen met een lokale christen, Eh Hak, ben ik in een klein afgelegen bergdorpje aan het zoeken naar de familie San, een boeddhistisch gezin. Er zijn maar vier christenen bekend, in een bevolkingsgroep van 400.000 mensen. Het enige wat we weten is de naam van het dorpje en de familienaam. Na een aantal keren vragen komen we bij het juiste huis aan. Het is een stenen huis met een binnenplaatsje. We worden hartelijk verwelkomd.

Familie San is dankbaar. Twee weken geleden hebben we in de stad hun oudste dochter ontmoet. Eh Hak was op bezoek bij een ernstig zieke christen. Op dezelfde kamer lag ook de dochter van familie San. Ze was er slecht aan toe. De sjamaan had geprobeerd haar te genezen, maar er kwam geen verbetering in haar toestand. In het ziekenhuis hoorde ze dat Eh Hak uit de Bijbel las en hoe ze bad. Dat maakte haar erg nieuwsgierig. Ze vroeg Eh Hak of hij ook voor haar wilde bidden. De dagen daarna knapte ze op en ze vertrok blij naar haar dorp. Ze nodigde ons uit om langs te komen.

Nieuwsgierig

Door deze genezing wil het hele dorp meer weten. Ze zijn nieuwsgierig hoe dit kon gebeuren. Er is geloof en ongeloof. Eén man zegt terecht: ‘Als jullie God zo groot is en de Schepper van hemel en aarde is, waarom hebben wij dan nog nooit van Hem gehoord?’.

Eh Hak spreekt af om elk weekend langs te komen en Bijbelstudie te doen. Ze blijft in het begin elke zaterdagnacht slapen bij de familie San om in de avond een studie te kunnen geven voor de boeren die overdag op het land werken. De grote stad is zeker drie uur reizen van het bergdorpje vandaan.

In het begin is er veel animo voor de Bijbelstudies en er komen drie families tot geloof. Later vinden sommige dorpelingen het nieuwe geloof helemaal niet acceptabel meer. Met name de sjamaan in het dorp probeert de christenen buiten te sluiten. Zo mogen ze voor een bruiloft of een begrafenis de gemeenschappelijke borden en stoeltjes niet meer lenen. Familie San en twee andere families houden stand. Het goede nieuws verspreidt zich en meer mensen komen tot geloof, ook in de omringende dorpen.

Het is nu 2021. Vijftien jaar nadat de dochter van familie San in het ziekenhuis nieuwsgierig werd gemaakt door het gebed van Eh Hak.

Nu zijn er tussen de achthonderd en duizend christenen, in een bevolkingsgroep van 400.000 mensen. En het Nieuwe Testament is vertaald in hun taal.

Het raakte me dat nog steeds heel veel mensen niet bereikt zijn. Ze zitten vast in het boeddhisme en hebben geen kans om voor Jezus te kiezen. Er is veel gebed nodig.”

–

Luna, zendingswerker