Sarmad Al-Anbary vluchtte in 2008 naar Nederland. Hij was zijn leven in Irak niet meer zeker als christen. Gepassioneerd vertelt hij hoe hij hier, als missionair werker bij Stichting Gave, andere vluchtelingen over Jezus’ liefde vertelt.
“Arabische en Perzische mensen in Nederland weten heel vaak niets over Jezus. Ze hebben nog nooit over hem gehoord, of ze hebben het niet goed begrepen. Mijn werk is om hen te vertellen over het Evangelie.
Het mooie is dat mensen uit het Midden-Oosten, veel sneller dan westerse mensen, bereid zijn om hun hart voor je te openen. Ik kan vaak in het eerste gesprek al over het geloof beginnen. Je moet niet vergeten dat deze mensen gevlucht zijn en vaak met grote vragen zitten. Ze zijn op zoek naar antwoorden. Ze zijn op zoek naar vrede en veiligheid. Maar zolang ze Jezus niet kennen, hebben ze de vrede nog niet gevonden. Ze vragen zich af: ‘Waarom overkomt ons dit? Waarom ben ik hier?’
Pak Amos 8 er maar eens bij. Wat daar staat gebeurt nu. Mensen verlangen niet alleen naar brood en water, maar naar Gods’ vrede. Mensen zijn op zoek naar veiligheid, maar zonder God vinden ze die niet. Sommige mensen willen vluchtelingen helpen en geven hun dan bijvoorbeeld een kerstpakket. Maar ze vertellen hen niet over het Evangelie. Daarmee help je hen niet.”
Identiteit
Kinderen waarvan de ouders naar Nederland gevlucht zijn, denken niet meer zo Arabisch als hun ouders. Ze zien er Arabisch uit, maar aan de binnenkant zijn ze Nederlands. Dat zorgt nogal eens voor discussies. De ene cultuur is niet beter dan de andere. Ik vertel hen dat voor God iedereen gelijk is. Jezus wil iedereen leren kennen. Samen zoeken we dan in de Bijbel naar wat God daarover zegt.
Ik was eens in gesprek met een man ondernemer uit het Midden-Oosten. Hij had wel dertig of veertig medewerkers. Maar op een dag raakte hij, door oorlog, alles in één keer kwijt. Hij is naar Nederland gekomen en leeft nu van een uitkering. Een paar keer per week doet hij vrijwilligerswerk. Toen ik hem ontmoette, was het eerste wat hij vroeg: ‘Wie ben ik? Wat moet ik tegen mijn kinderen zeggen? Ik ben mijn identiteit kwijt.’ Ik vertelde hem, dat als je Gods kind bent, dat dát je nieuwe identiteit is. En die kan niemand van je afpakken. Hij is de Schepper van hemel en aarde, en je hoort bij Hem!
Jaloers en nieuwsgierig
Sommige mensen staan niet gelijk open voor het Evangelie. Maar ze zien de liefde die christenen uitstralen. En dan worden ze jaloers en nieuwsgierig. Dan willen ze er meer over weten. Ik gebruik vaak het voorbeeld van mij en mijn vrouw. Zij komt uit Iran. Door de heftige oorlog in de jaren 80 is de relatie tussen Irak en Iran nog altijd niet goed. Mensen uit deze landen hebben een hekel aan elkaar. Maar door de liefde van God heb ik vrede in mijn hart gekregen, en mijn vrouw ook. We voelen geen haat naar andere volken. Zo kon ik trouwen met een vrouw uit Iran, en zij met een man uit Irak.
De mensen die de kerkdiensten bij ons in Zeeland bezoeken, kennen de haat tussen deze twee volken. En ze zijn verbaasd dat wij met elkaar getrouwd zijn. Zo kunnen wij als echtpaar getuigen van de liefde en de vrede van God.”
